Jeugd

Een van de eerste vragen die ik na de bevalling stelde was of ik gepoept had tijdens het persen.
‘Grappig dat vrouwen dat altijd vragen’, zei de verloskundige.
Het was een dag na de bevalling en op het ziekenhuisbed stond een grote, eikenhouten spiegel.
‘De lichtere spiegel is kwijt’, zei ze. En ze tikte op het bruine hout.
Ik stelde me voor hoe die spiegel al tientallen jaren door zustershanden werd vastgehouden. Dit was een nieuw ziekenhuis. Iemand had de moeite genomen om deze oude spiegel in te pakken en te verhuizen.
Dat ontroerde me.

In plaats van een onderbroek droeg ik iets dat leek op een visnetje met stretch. Er zat een enorme lap kraamverband in.
‘We merken dat het goed is om te kijken.’
De verloskundige kende ik niet. In het ziekenhuis stonden er voortdurend andere mensen naast mijn bed. Deze vrouw zag er vriendelijk uit. Een paar minuten geleden had ze naar mijn schoenen gewezen die onder de tafel stonden. Ze had gevraagd waar ik die gekocht had.

Ik stroopte het visnetje naar beneden en tilde voorzichtig mijn billen op. De verloskundige pakte het volgezogen kraamverband aan alsof ik haar een boterham gaf.
‘Het ziet er minder erg uit dan je denkt.’
Mijn man stond aan het voeteneind en keek tussen mijn benen. Hij knikte. ‘Dat valt helemaal niet tegen.’
Toen ik in de spiegel keek, was ik verbaasd hoe mooi het was. Zo rauw en opgezwollen als het voelde, was het helemaal niet. De hechtingen waren niet ontstoken en ik zag slechts één kleine bloeduitstorting.

Het plassen ging daarna veel beter.

Zes weken na de bevalling was mijn spiegelbeeld geen betere versie meer van hoe ik me voelde. Mijn schoonmoeder had vlak voor de bevalling gezegd dat je het kon zien aan vrouwen wanneer ze een kind hebben gehad. ‘De jeugd verdwijnt’, zei ze. Ik raakte mijn bleke wangen aan en probeerde een glimlach.

Ik had niet gepoept tijdens het persen.
De verloskundige had het niet uit gemaakt.
‘Soms zit dat blijkbaar in de weg. Dan kan het er maar beter uit zijn.’

Ik stelde me voor hoe tijdens de uitdrijving ook de jeugd uit tientallen lichamen werd geperst. En dat verloskundigen ze zagen zweven: al die jongere versies die blijkbaar in de weg zaten.