Uniform

De eerste die mij vroeg of ik wel eens de neiging had om mijn dochter iets aan te doen, was de kinderarts in opleiding. Het was een jong meisje. Op haar witte jas zat een button, waar i.o. op stond.

Het is een illusie dat werkkleding mensen uniform maakt. Dat werkt maar heel even. Ze benadrukken altijd dat wat je wél kan zien. Zo hing aan de kapstok van mijn tandarts vaak een sjaal met dierenprint. Mijn huisarts had plastic doosjes met rauwkost op haar bureau staan en droeg hoge pumps. De postbode was fan van PSV. Er hing een voetbalvaantje in zijn witte bus.

Maar mensen in opleiding hebben nog geen vaste plek. Niet in het leven, niet in een bedrijf. Dus was er alleen haar witte jas. Je moest goed kijken om meer te zien. Mijn dochter zat in de maxi-cosi. Ze sliep. Voor het eerst sinds weken sliep ze overdag. Vannacht was ze ieder kwartier even wakker geweest.

Ik keek naar de arts in opleiding. Ze zag er uitgeslapen uit. Ze had tijd gehad om haar haren te doen, haar nagels waren geknipt, ze droeg make-up en om haar pols zat een horloge. In haar leven liepen de zaken nog op tijd.

Ik dacht aan hoe een vriend ooit vertelde dat hij aan zijn medestudenten kon zien welk specialisme ze zouden kiezen. Hij studeerde psychologie. De blije jonge meisjes wilden allemaal kinderpsycholoog worden. Ik vroeg me af of dat ook bij geneeskunde zo werkte. En of ik vanaf nu allemaal jonge meisjes zou treffen. Meisjes die ook mij observeerden, want dat was protocol bij huilbaby’s. Bijna altijd zijn het de ouders die behandeld moeten worden. Ter bescherming van het kind.

‘U moet het eerlijk zeggen. We horen het vaker. Heeft u er wel eens over nagedacht om uw kind iets aan te doen?’
Ik dacht aan hoe ze straks weer verder zou gaan. Hoe ze met haar begeleider dit gesprek zou evalueren. Hoe ze zou zeggen dat ze alles gevraagd had en dat ze de juiste gesprekstechnieken had toegepast. Hoe ze zou stellen dat er waarschijnlijk niets gevonden kon worden bij de baby, omdat wetenschappelijk onderzoek dat ondersteunde. En hoe ze daarna haar vriend zou appen. Dat het zo goed ging vandaag. Dat alles ging zoals het moest gaan.